Baling

Suara suatu petang yang hiba dari celahan kedai permainan "Baling Tin" di suatu tapak FunFair yang sepatutnya menjanjikan memori-memori indah dan ceria.

Boy : Akak...tolong laaa...sekali je lagi, bagi la saya peluang untuk baling sekali lagi...takpe saya sanggup bayar berapa berapa sekali pun...ok?

Kakak : Tak boleh, akak dah bagi adik 3 biji bola kan? adik tak dapat jatuhkan satu je lagi kan? Dah, tu je peluang adik.

Boy : Tapi akak, knape orang lain boleh bayar lagi dan baling banyak kali? Tadi mamat tu rasanya dia dah 5 kali baling, boleh je pun kan? Ade sorang lagi mamat tu, lagi laaa, baling kena 2,3 tin je jatuh pun dan dapat hadiah kan? takkan sebab dia hensem akak bagi dia hadiah? alaaaa akak, tolong skaaaali je lagi..pleaaaseee? (matanya semakin berkaca)

Kakak : Eh, suka hati akak la, akak nak bagi sapa baling berapa kali ke, nak bagi hadiah kat sape ke, akak dah kate tak boleh, so...tak boleh la kan? tak paham bahasa ke?

Boy : Akak tolong laaaa saya merayu, saya nak hadiah berbentuk hati tu, saya pernah ade dulu, dah hilang, sejak hari tu, tidur saya dah tak pernah lena lagi, malam-malam saya dah takde lagi mimpi dan siang saya dah takde erti lagi, tolong laaa akak, saya janji, saya baling betul-betuuuuul kali ni, saya baling dengan sepenuh hati saya...tolong la kak..tolong laaa

Kakak: Adik, adik ni kenapa? Dah! akak dah bagi peluang sekali tadi kan? Pastu adik tak jatuhkan semua tin tu kan? Adik dah dapat peluang tu kan? So, dah la, tak payah merayu lagi ok?!

Boy : Tapi akak, saya dapat peluang tu sekali je kak, tolong la...saya nak sangat-sangat hadiah berbentuk hati tu...saya tak boleh hidup takde benda tu akak..tolong laa akak...(air mata mula terbit dari hunjung mata yang merayu itu)

Kakak: Dah la, akak nak tutup dah kedai ni...Dah, tak payah nak cuba lagi, pergi balik..tak guna nak merayu-rayu lagi dik, memang akak takkan bagi

Boy : Takpe la akak, saya takkan mengalah, saya akan tunggu kat sini sampai akak bukak balik kedai ni. Saya akan cuba jugak macam mana sekali pun untuk dapatkan hadiah berbentuk hati tu. Tak kira berapa lama sekali pun saya kena tunggu kat sini. Saya tak pernah peduli apa orang nak kata, sebab saya tau apa saya nak, lagi pun diorang tak pernah rasa apa yang saya rasa. Andai ditakdirkan tuhan, saya mati dan gagal sekali pun, sekurang-kurangnya saya mati dan gagal dalam usaha saya mencuba untuk dapatkan cuma satu lagi peluang dan mungkin peluang tu...yang terakhir dalam hidup saya...

yaa...aku masih disudut itu, memerhati dan terus memerhati...